Ástæðan fyrir sviptingu þessa leyfis

Hérna eru reifuð sjónarmið Glitnismanna út af þessu máli, sem í megindrátturm snerist um ráðgjöf vegna áhættufjárfestinga norskra hjóna.  Þau tóku sér að því er virtist íslenska bisness mógúla til fyrirmyndar í skuldsetningu sinni til þess að reyna að græða smá skotsilfur til frístundabátskaupa.

http://e24.no/boers-og-finans/article2363093.ece#VG

 http://e24.no/boers-og-finans/article2363278.ece#VG

http://www.kredittilsynet.no/archive/markedsavd_pdf/01/05/Glitn059.pdf

 

Glitnir Privatøkonomi svipt réttindum af norska fjármálaeftirlitinu

Athugasemdir

[Guðjón Sigþór Jensson, 11.4.2008 kl. 18:55]

Þegar grein Ragnars Önundarsonar fyrrum bankastjóra Íslandsbanka í Morgunblaðinu s.l. föstudag (4.4.) er lesin gaumgæfilega þá er mun auðveldara að skilja þetta samhengi:

Bankastarfsemi má greina í þrennt skv. grein Ragnars: Þjóðbanka eða seðlabanka, viðskiptabanka og fjárfestingabanka. Þessir þrjár tegundir banka hafa mismunandi markmið og hlutverk þeirra er eðlilega mismunandi. Þegar Bjarni Ármannsson sem hafði verið bankastjóri Framkvæmdabankans (sem var dæmigerður fjárfestingabanki, stofnaður úr ýmsum sjóðum), verður bankastjóri Íslandsbanka eftir sameiningu þessara banka, heldur Bjarni áfram starfi sínu fyrst og fremst sem bankastjóri fjárfestingabanka. Ragnar varar alvarlega við í greininni að aldrei megi blanda þessum mismunandi hlutverkum og markmiðum saman. Það kann að hafa verið meginástæðan fyrir því að Ragnar hætti í bankanum á sínum tíma að þar hafi orðið alvarlegur skoðanamunur. Bankanum var stýrt með töluverðri ævintýramennsku :  Það eru tekin endalaus lán á erlendum lánamörkuðum til skamms tíma og endurlánað til allt að 40 ára með veði í íbúðahúsnæði. Man nokkur eftir 100% lánunum?

Svo þegar alþjóðlegi lánamarkaðurinn verður fyrir fjárþröng um mitt ár í fyrra, þá kom í ljós alvarlegur lánsfjárskortur sem virðast hafa orðið langvarandi um víða veröld. Ekki dugar þó veð virðast vera góð, þau geta fallið í verði og þá getur gripið um sig óðafár og allt of margir reyna að losa fjármagn með því selja eignir sem aftur hefur áhrif til lækkunar. Það höfum við horft upp á undanförnu með fallandi verði hlutabréfa. Vonandi sjáum við fyrir endann á þessu áður en langt um líður en vandi fjármálamarkaðarins, fyrirtækja og einstaklinga eykst yfirleitt eftir því sem stýrivextirnir eru hækkaðir. Og svo er krónugarmurinn að flækja málið sem ekki er til bóta.

Mosi